Can Çıkmayınca Huy Çıkmaz Atasözünün Hikayesi
Zengin ama cimri adamın biri, sahip olduğu tüm mal varlığından emin olmak amacıyla her şeyini satıp altına çevirir ve bir yere gömer. Lakin gönlünü altınlarla birlikte toprağa gömdüğünden dolayı her gün gelip toprağı kazarak altınlarıyla özlem giderir.
Bu hareketi yanında çalışan işçilerinden birinin dikkatini çeker ve o şahıs gizlice giderek altınlarını çalar.
Cimri adam ertesi gün her zaman yaptığı gibi altınlarını kontrol etmeye gitmiş. Altınların yerinde yeller estiğini görünce hem çok üzülür hem de çok öfkelenir. Onu bu halde gören komşusu neden üzüldüğünü sorar. Cimri adam başına gelenleri olduğu gibi komşusuna anlatır. Komşusu cimri adama döner ve şöyle der:
-Neden ağlıyorsun, be adam? Bir taş alıp aynı çukura koy ve o taşı gömdüğün altınların olarak düşün. Çünkü hayatın boyunca bu altınları kullanmayı düşünmediğine göre taş da aynı işi görecektir, der.
Bu hikaye, cimri adamın hırsı ve açgözlülüğü sonucunda kaybettiği servetin önemsizliğini vurgulayan derin bir öğreti taşıyor. Komşusunun söylediği, maddi değerlerin aşırı bir şekilde bağlanmanın ve onlara düşkünlüğün insanları mutsuz edebileceğini, içsel huzurun ve memnuniyetin asıl önemli olduğunu anlatır.